EVV Meisjes C1 (@mc1naaristanbul) mocht een paar weken geleden naar Turkije afreizen. Daar kregen ze training van de toptrainers van Fenerbahçe. Ook speelden ze een oefenwedstrijd tegen het jeugdteam van Fenerbahçe en mochten ze op bezoek bij een training van het Turkse damesteam. Wat een gave ervaring! Met dank aan @viptrex 🙏🏼
Bistro VOY, de culinaire hotspot aan de Beekstraat in Elburg, is vanaf dit seizoen trotse sponsor van volleybalvereniging EVV. Met deze samenwerking onderstreept Bistro VOY haar betrokkenheid bij de lokale gemeenschap en haar passie voor verbinding – zowel aan tafel als op het sportveld. “Eten en drinken brengt mensen samen, het nodigt uit tot verbinding,” aldus Iris Knier, eigenaar van Bistro VOY. “Dat is precies wat we ook zien bij een vereniging als EVV: mensen die samenkomen, samenwerken en genieten van sport en gezelligheid. Het is voor ons een logische stap om deze mooie club te ondersteunen.” Op vrijdag 27 juni werd de samenwerking officieel bekrachtigd met een mooie bos bloemen en een handtekening. Iris Knier namens Bistro VOY en Henry Schuurman namens EVV tekenden de sponsorovereenkomst – uiteraard aan een tafel in het restaurant, waar verbinding en gastvrijheid centraal staan. Tijdens het gezellige gesprek dat volgde, werden al snel leuke ideeën uitgewisseld over mogelijke verdere samenwerking in de toekomst. Beide partijen kijken met enthousiasme vooruit. Bistro VOY opende op 4 april haar deuren na een grondige verbouwing en een frisse herstart. Met een wereldse menukaart, een warme sfeer en een team vol passie biedt de bistro een “Culinaire Citytrip...
Volleybalvereniging EVV en Prins Bouw uit ’t Harde slaan opnieuw de handen ineen. Prins Bouw, al meer dan een eeuw een vertrouwde naam in de bouwsector, verlengt haar sponsorovereenkomst met EVV. Het bouwbedrijf blijft niet alleen sponsor van het populaire Volley VIP pakket, maar prijkt komend seizoen ook weer op de inspeelshirts van het Dames 1 team. De samenwerking werd officieel bekrachtigd door Gerrit Jan Prins, adjunct-directeur van Prins Bouw, die namens het familiebedrijf beide overeenkomsten ondertekende. “Wij zijn trots dat we EVV opnieuw kunnen ondersteunen. Sport en lokale betrokkenheid gaan bij Prins Bouw hand in hand. Zeker in een periode waarin we zelf ons 100-jarig jubileum vierden, voelt het bijzonder om samen met een lokale vereniging aan de toekomst te bouwen,” aldus Gerrit Jan Prins. Twee jubilea, één missie Prins Bouw vierde vorig jaar een indrukwekkend jubileum: al sinds 1924 bouwt het familiebedrijf – inmiddels met de vierde en vijfde generatie Prins aan het roer – aan uiteenlopende projecten in de regio. Met vestigingen in ’t Harde, Ermelo en Vorchten en zo’n 100 betrokken medewerkers, is Prins Bouw een begrip op de Veluwe. Vakmanschap en Veluwse nuchterheid vormen de basis van het succes. Ook bij EVV staat...
Wij hoorden al dat jullie onrustig werden omdat er nog steeds geen wedstrijdverslag van onze lokale derby tegen Blauw-Wit HS3 was. Daarnaast gaan er blijkbaar allemaal spannende geruchten de ronde. Daarvan weten wij niks, maar wij kunnen jullie wel mededelen, dat deze wedstrijd nog niet gespeeld is in verband met een zeer besmettelijk virus. Wij hebben (onbevestigde) geruchten gehoord dat het om hondsdolheid gaat, maar kunnen dit noch bevestigen, noch ontkennen! Enfin, wij hopen dat Blauw-Wit snel hersteld en dat wij de wedstrijd spoedig kunnen inhalen. Maar vrijdagavond 19 november mochten wij weer naar de grote stad! Nadat Apeldoorn uit het lijstje met recente locaties uit de navigatie was ingevoerd vertrokken wij richting Dros-Alterno. Helaas moesten wij het doen zonder onze diagonaalspelers, maar uit de stand blijkt dat een rijkelijk overgewaardeerde positie te zijn, waar eigenlijk iedereen kan spelen. Gelukkig konden ze via een fantastische livestream onze prestaties volgen! De pret was echter maar van korte duur, want zoals je op bovenstaande afbeelding kunt zien, vond Stefan het al nodig om een derde van de set via service binnen te halen. Blokkerend waren wij ook lekker op dreef, en aanvallend sloegen wij beduidend meer ballen binnen de lijnen dan Alterno….
Op zaterdag 20 november stond de uitwedstrijd bij Apollo 8 JC1 in Borne gepland. Niet zomaar om de hoek, daarom gingen de jongens zeer goed voorbereid op reis: een afspeellijst met goede muziek, opgeladen airpods en zelfs een film van tevoren uitzoeken. Tijdens de rit werd er weinig gesproken, opperste concentratie voor de komende wedstrijd natuurlijk! Eenmaal aangekomen in het oosten van het land waren ze er klaar voor: een mooie wedstrijd neerzetten voor de twee rijouders, want verder was er helaas geen publiek… Bovendien ging de thuiswedstrijd met 3-1 verloren, dus de jongens waren gebrand op revanche! De eerste set begon goed, de jongens waren scherp en gingen voor elkaar door het vuur om de bal te redden. De serve was goed, iets wat de voorgaande wedstrijden nog best lastig was op groot veld. De eerste set ging daarom naar Elburg (19-25). In de tweede set was Apollo sterk in de serve, na 9-0 achter kwamen onze jongens weer aan serve, maar die achterstand kon niet meer worden goedgemaakt (25-14). Na het verlies van de tweede set gingen de jongens vol goede moed weer aan de slag. Het enthousiasme was terug en de yell van Elburg klonk goed door…
Nog helemaal in de winning mood van afgelopen zaterdag moesten we vrijdagavond laat een uitwedstrijd spelen in Bathmen. Helemaal achter Deventer, waarbij zelfs de navigatie moeite had om ons naar de sporthal te brengen. Dan kun je echt wel spreken van landelijk spelen. Horeca was al gesloten, dus zonder een wake-up bakje koffie begonnen aan de wedstrijd. De start was prima en we liepen lekker uit. Voor Robert Jan was het de eerste competitiewedstrijd en dat ging hem prima af. Wim pakte zijn rol als mentor om Robert Jan naar de juiste plek te sturen. Door cafeïnegebrek kakten we een beetje in aan het einde van de eerste set, waardoor de tegenstander maar liefst 19 punten van ons kreeg. De volgende sets waren we weer wakker en wonnen de wedstrijd toch vrij eenvoudig met 4-0. Weer een plekje gestegen, we staan nu tweede met 2 wedstrijden minder gespeeld dan de nummer 1. Dat hoort gevierd te worden, maar ja, geen horeca meer open. Tot onze grote verrassing kwam er in de kleedkamer ineens een sixpack Hertog Jan en cola uit de sporttas van Wim. Konden we toch even de overwinning vieren. Helemaal top, Wim! Op de terugweg was de navigatie van Jeroen…
Bordsponsor
Elk jaar kunnen leden van Rabobank stemmen op hun club om zo de kas van de vereniging extra te spekken. Op deze manier geeft de Rabobank een deel van haar winst aan verenigingen door het hele land. De Rabo ClubSupport actie staat open voor verenigingen en stichtingen die klant zijn bij de Rabobank en een maatschappelijk, sportief, recreatief of cultureel doel hebben. Stemmen kunnen worden uitgebracht door leden van de Rabobank vanaf 12 jaar. Vorig jaar mocht elk lid nog 5 stemmen uitbrengen op zijn favoriete vereniging, waarvan maximaal 2 stemmen op dezelfde vereniging. Dit jaar was het aantal stemmen per lid teruggebracht tot 3, waarbij elke stem op een verschillende vereniging moest worden uitgebracht. De Rabobank Noord-Veluwe, waartoe Elburg samen met Nunspeet, Epe, Oldebroek en Heerde behoort, had dit jaar een bedrag van 150.000,- € te verdelen onder de 406 verenigingen en stichtingen die zich hadden aangemeld. In onze regio zijn ruim 22.000 stemmen uitgebracht. Een stem was daarmee goed voor een bedrag van ongeveer 6,73 €. Afgelopen vrijdag 9 november ontvingen alle deelnemers per post een cheque met daarin het bedrag dat zij uit het ClubSupport fonds mogen ontvangen. Voor EVV vermeldde de cheque het prachtige bedrag van…
Na een aantal wedstrijden tegen de mindere goden in onze poule mochten we nu tegen een middenmoter, Spiker H2. En dan ook nog eens zonder invallers, dus het moest volledig op eigen kracht gebeuren. Even QR code scannen bij binnenkomst, gelukkig voor EVV werd dat door de gemeente geregeld en hoefden we dat niet met eigen vrijwilligers te doen. Tijdens het inslaan vloog de ene na de andere bal ons om de oren, dus dat kon nog een lastig potje worden. Maar zoals iedere volleyballer weet, geen aanval zonder degelijke pass, gevolgd door een goed geplaatste setup. En daar had de tegenstander de nodige moeite mee. Af en toe ging er harde bal langs of door ons blok, maar dat werd afgewisseld door de nodige fouten. Aan onze kant liep het lekker. We hadden er zin in, gingen voor iedere bal en we scoorden er lekker op los. De servicedruk zat er ook prima in, er werden heel wat rechtstreekse punten gescoord. Martin en Wim, twee van onze nieuwe talenten deden het super op het midden. Lekkere blokjes, mooie aanvallen en dus een dikke glimlach op het gezicht. En zo hoort het, we doen het tenslotte voor ons plezier en…
Hey Marieke, Het was weer ouderwets hoor!! Wat is die Reflex-hal toch een parel voor de sport. Houten vloertje, net te laag plafond, net te sterke tegenstanders en buitengewoon luidruchtig publiek. Uit Elburg dan hè. En de bustoeristen uit Nunspeet. De altijd aanwezige drie wijzen uit Oldebroek. En niet te vergeten de harde kern uit Lelystad. Het was gewoon een thuiswedstrijd! Wat een prachtige sfeer. En dan blijken we gewoon tweeënhalve set goed te kunnen volleyballen. Koop je weinig voor, maar geeft wel een goed gevoel. Zonder de traditionele geuren van de Hansburger, maar mét het vertrouwde gerinkel van in vlot tempo gevulde bierglazen op de achtergrond, boden we aardig weerstand aan de kampioenskandidaat uit Kampen. Zij sloegen harder, hoger en mooier. Maar wij rommelden in de eerste twee sets net wat meer punten bij elkaar. Met dank aan de vocale ondersteuning vanaf de tribune. De Reflexhal ademde Elburg. En “groene shirtjes, zwarte broekjes” op z’n Nunspeets, nog nooit vertoond… 😊😊 Beetje jammer dat we in de 3e set gingen serveren alsof we Reflex heetten. En daarom niet met de volle buit de kantine in konden. En op conditie hebben we nog nooit een wedstrijd gewonnen, dat weet jij ook….
Sponsor Wedstrijdshirts en Trainingspakken Dames 3
Daar staan je dan om 09.15 uur met je sporttas en je jas in de hand en……. Dan gaat je telefoon over. Je wordt gebeld door een teamlid. In eerste instantie niets bijzonder, maar wel raar want over 15 minuten zie je elkaar. En dan komt de vraag: Waar ben je? Zit je al op de fiets? Niets vermoedend geef je eerlijk antwoord dat je thuis in de gang staat op het punt te vertrekken. En dan zegt je teamlid dat vertrek om 09.15 uur is. Alle alarmbellen gaan af, maar je vraagt je af hoe dat kan. Vertrektijd was toch om 09.30 uur. Maar dan wordt er gezegd dat je te laat bent. Je eerste woorden zijn: Sorry, ik ga nu weg en kom er gelijk aan. Met rode wangen van schaamte en toch ook van het zweten door het snelle fietsen zie je het team staan te wachten op je aankomst. Door jou is de vertrektijd met 10 minuten vertraagd en gelijk moet je denken aan een verstoorde voorbereiding. Die is altijd hetzelfde en tot op de minuut uitgestippeld om zo goed voorbereid mogelijk aan de wedstrijd te beginnen. Na het omkleden toch nog even snel een koffie…
Er is geen ontkennen meer aan, wij verkeren in een winnaarsroes. Alle ballen die we raken gaan over het algemeen de juiste kant op, en de scheids geeft in het algemeen ook de punten aan ons. Nadat wij vrijdag 22 oktober nog even konden genieten van deze verslavende overwinningsroes in de bekerwedstrijd tegen OMS H1 (0-3 winst voor ons, in 55 minuten geklaard) wisten wij dat de volgende wedstrijd belangrijk ging worden! REBO ERA Makelaars/Rebelle HS 2 (de nummer 2) stond daarna op het programma, klaar om ons uit onze overwinningsroes te halen. Dus wat doe je dan als team met topsportambities? Om eerlijk te zijn, wij hebben geen idee. Dus daar zaten wij (zoals gebruikelijk) op zaterdagavond met het hele team maar bij de Haas, genietend van een heerlijke maaltijd en drankjes. Helaas zijn er ook geen uitzonderingen voor winnaars in de huidige coronamaatregelen, waardoor wij redelijk fit op onze training verschenen, waar Kay ons lekker liet werken! En toen kwam vanzelf zaterdag, daar hoefden we gelukkig niks voor te doen. Nadat wij iedereen van de scheidsrechtersbok en achter de teltafel hadden weggetrokken was het tijd voor de voorbereiding. Iedereen was volop gefocust en scherp als jonge honden. Helaas…
Hey Marieke, wat fijn om weer van je te horen! En ik zag in de online reacties dat ik niet de enige ben. Tja, voetbalmoeder… Geeft niks joh. En is vast van tijdelijke aard. Ik ben zelf een tijdje luizenvader geweest. Verzin je ook niet. Maar daar ben ik maar weer mee gestopt toen we de hoofdluis eenmaal te pakken hadden. Want wat heb je daarna nog te winnen, hè? Je tip heeft de gemoederen afgelopen week overigens nog behoorlijk bezig gehouden. Prima idee, hoor, zo’n mascotte. Ik zag Kroes al voor me in z’n tijgerpak. Sterker nog, van de week dacht ik dat beest op de A28 voorbij te zien schieten. En bij Evert de Egel krijg ik ook warme gevoelens. We hebben uiteindelijk echter een andere oude bekende moeten adopteren. Niet omdat we dat nou perse wilden. Maar hij was er opeens… We dachten eerst nog even dat we van doen hadden met een wat vroege Halloween-vierder, die na een lekkere bak koffie wel zou doorreizen naar Walibi. Helaas meldde hij dat-ie voorlopig nog een tijdje bij ons blijft. Nou welkom dan maar als onze officiële mascotte: DEGRADATIESPOOK! Vanaf zaterdag is-ie voortaan bij onze wedstrijden van de partij….
Bordsponsor
Het is alweer even geleden (dankzij corona) dat we weer wedstrijden mochten spelen, maar inmiddels heeft Dames 4 alweer vier wedstrijden gespeeld. De teamsamenstelling is wat veranderd, zo nemen we tijdelijk afscheid van Jellie, Marijke en Ria. Patrick zag de bui al hangen en besloot om Manon maar eens op te bellen. Ze was gelukkig bereid om ons te versterken en neemt nu de plek in van Marjan, waardoor de leeftijd gemiddeld een stuk naar beneden is gegaan😊 Na de eerste training zag Patrick het niveau en besloot ‘spontaan’ op vakantie te gaan voor een maand! Met wat onderhandelen kregen we het toch voor elkaar dat Wim en Sander ons kwamen trainen in de tussentijd. Met hun adviezen gingen we vol goede moed naar Hierden waar we het echt hebben geprobeerd, maar bij het gebrek aan een echte coach deed ons de das om. Wim en Sander hadden namelijk andere verplichtingen, wraak vanwege de koude douche? Wie zegt het.. We hebben zelfs nog in spanning gezeten want Dirma viel lelijk op haar knie. Gelukkig lijkt de schade mee te vallen en balt ze gewoon weer mee. Deze wedstrijd verloren we met 4-0 maar we wisten dat, met Patrick erbij, het…